دربدر آهيان، در خدا ! ڏيندين،
گُهرجَ ۾ آهي گهر خدا ! ڏيندين؟
پيءُ جيئري ئي ڄڻ مئل آهي،
ماءُ ٻيهر مگر خدا ! ڏيندين؟
آهي اڌ موت پيٽ پالڻ ڀي،
ڪو سکيو پل پهرُ، خدا ! ڏيندين؟
مون ڏانهن ڪنهن جي به دِل ٿَڌي ناهي،
مونکي ڊِگهڙي نظرَ، خدا ! ڏيندين؟
دوستن ڀي ڇڏيو آ ٺُڪرائي،
ڪو نئون همسفر، خدا ! ڏيندين؟
مونکي ڪنهن شخص آ ڏني آٿت،
منهنجي اُن کي عمر، خدا ! ڏيندين؟
پوري ضميرَ جي آ ات منزلَ.
ڪوئي ڪپڙي ٽُڪر، خدا ! ڏيندين؟