مون کي پنهنجو حصو ڏئي ڇڏجان،
پوءِ درَ کي ڪُنڍو ڏئي ڇڏجان.
ننڊ صحرا ۾ ڀي اچي ٿي وڃي،
پنهنجو ڦوٽو رڳو ڏئي ڇڏجان.
هي هَوائون رُٺل، رُٺل آهن،
دل کي ڪو سُکَ ذرو ڏئي ڇڏجان.
ڊاهجان پوءِ ڀل سڄي دنيا،
پهريان هٿ ۾ ڏيئو ڏئي ڇڏجان.
مُفلسي تو ڏني اکين تي پر،
عزت ۽ علم ٻِيو ڏئي ڇڏجان.