شاعري

خاڪ ۾ گل

سعيد سومرو لکي ٿو:”ضمير کرل پرين ءَ جي پيرن جي مٽي پوڄيندڙ، مخصوص مزاج رکندڙ، ذاتي لحاظ کان بيحد وضعدار،سٺو پينٽر، صحافي، لوڪ پسند شاعريءَ جو جديد تسلسل آهي.مشهور عوامي شاعر ”استاد پيرل قنبر“ جي شاگردي صحبت ۾ رهي، هن نج پنهنجن رنگن سان، اهي احساس لفظي صورت ۾ پينٽ ڪيا آهن، جيڪي (ڄڻ ته) استاد پيرل قنبر کان رهجي ويا هجن.ضمير کرل شاعريءَ جي ساغر وچان ڪائنات سنسار کي جيئن ڏٺو آ تئين لکيو آ هي. هن پنهنجي شعري ڪينواس محدود موضوعن ۽ گهاڙيٽن بدران، لا محدود برشن سان لکي، سٺي پيشڪار شاعر هئڻ جو ثبوط ڏنو آهي. هن اجتماعي مفاد، جمالايات، تصوف، مٽيءَ جي مهڪ جهڙا اعليٰ قدر ميڙي، ڌرتيءَ ۽ پنهنجي خوابنده منزل جي ويجهو قدم رکيا آهن.
  • 4.5/5.0
  • 5547
  • 691
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ضمير کرل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book خاڪ ۾ گل

مون کي آواز ڏئي، تون لِڪي ٿي وڃين،

مون کي آواز ڏئي، تون لِڪي ٿي وڃين،
ڀوڳَ ئي ڀوڳَ ۾، پو يَڪي ٿي وڃين.!

مون سان ناراض ٿيڻ جون مذاقون نه ڪر،
ڀوء ٿِئي ٿو متان تون پَڪي ٿي وڃين.

مان به چاهيان ٿو هڪ ڀيرو جهيڙو ڪَريون،
جيئن کيچل کان اڳتي جهَڪي ٿي وڃين.

دل چَوي ٿي ته هڪ ڀيرو تو کان رُسان،
۽ نه پرچائين، گهر جئين شڪي ٿي وڃين.!

تون سهيليون ڇڏي، مون ڏي ڊُڪ ٿي ڀَرين،
ڳالھ ڇاهي جو ڏِسندي ڏَڪي ٿي وڃين.؟

پنهنجي سيراندي منهنجون تصويرون نه رک،
ڪنهن هَٿان تون نه گهرَ ۾ ڌَڪي ٿي وڃين.!

تو مٿان ڪيئن گلڙن جي ورکان ڪَيان ؟
ڇو ته سَکين جي سَٿَ ۾ ڍَڪي ٿي وڃين.

تون صبح سان الائي به ايندينءَ يا نه !؟
ڇو ته اڌ رات جو گهر ٿَڪي ٿي وڃين.!