تنهنجي تصوير اک ۾ گُم ٿي وئي،
اک جواني جي ٻک ۾ گُم ٿي وئي.
پيءُ تُنهنجي جي ڪئين نيت اڄ،
پيارَ بدران آ لَکَ ۾ گُم ٿي وئي.
پاڻ هڪ ٻئي کي آ پري کان ڏٺو،
زندگي ساري رک ۾گُم ٿي وئي.
دوستي تُنهنجي منهنجي، ڏک آ، هي،
پاڙي وارن جي بُکَ ۾گُم ٿي وئي.
روشني مولويءَ جي اکين جي،
آهي مسجد جي نُکَ ۾گُم ٿي وئي.
ماءُ ۽ پيءُ، ڪونهي محبوبا،
زندگي اهڙي ڏُکَ ۾گُم ٿي وئي.
ڪالھ ويو ڇوڪرو ‘ضمير’ مري،
ڇوڪري ڪنهن جي سُک ۾گُم ٿي وئي.