13. اُٺي بُھَه چُٺي
هڪ لڱا، سانوڻ جي مھيني ۾، ڏاڍي برسات پيئي. هڪڙي واپاريءَ، بھه جون گاڏيون پنھنجي ڪارخاني جي اڱڻ ۾ لھراهيون هيون. تنھن کي اچي ڊپ لڳو ته؛ الاجي منھنجي ماڻھن بھه اندر ڀانڊن ۾ رکايو يا برسات ۾ لڙهي ويو. سو ويچارو برسات ۾ ڊوڙندو پنھنجي ڪارخاني ڏي ويو. اتي وڃي ڏسي ته بھه سلامت پيو آهي ۽ ڪارخاني اڳيان نه ڪا گپ نڪو پاڻي آهي. تڏهن وائڙو ٿي پنھنجي ڪنھن نوڪر کان پڇيائين ته؛ ”هتي برسات پيئي ڪا نه ڇا؟“
نوڪر چيو؛ ”سائين! اٺي بھه چٺي. يعني برسات پيئي برابر. پر جيڪا پيئي، سا بھ چھي ويو.“
ھيءُ پھاڪو انھيءَ معنيٰ سان ڪم آڻبو آھي ته جا ڳالھ ٿي گذري تنھن جو وري ذڪر نه ڪجي.
ڀيٽيو:
1- گذري کي ياد نه ڪجي جا گذري سا چوکي.
2- ويئي تٿ ٻانڀڻ به نه واچي.