لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

پھاڪن جي پيڙهه

پهاڪن کي لوڪ ادب ۾ تمام سُٺي اهميت حاصل آهي ۽ سنڌي پهاڪا ٻهراڙين جي ڪچهرين ۾ ورجايا ويندا آهن. هي پهاڪن جو ڪتاب ”پهاڪن جي پيڙھ” مسٽر ڀيرومل مهرچند آڏواڻيءَ جو لکيل آهي.
Title Cover of book پھاڪن جي پيڙهه

39. باسڻ هڪڙو کڻي، ٺڪر گهڻن کي اچي.

بنياد:
ماڻھن جي واتان عام ٻڌو ويو آھي، سي چون ٿا ته؛
سسئيءَ جي درگاهه ۾ اڳي جيڪو رهگذر وڃي رهندو هو تنھن کي ٻه مانيون ۽ کير جو ڪٽورو ازغيبي ملندو هو. هڪ لڱا ڪنھن مسافر کي ڪٻڌ پيئي سو اهو ڪٽورو کڻي ويو. ان کانپوءِ مسافرن لاءِ ٺڪر جي وٽي ۾ کير پئجي ايندو هو، تنھن تان پھاڪو پيو.
ڪي چون ٿا ته؛ ”اهو ٺڪر جو وٽو به ڪو کڻي ويو. تنھن کان پوءِ مانيون ۽ کير اچڻ اصل بند ٿي ويو.“
تنھن تان پھاڪو پيو ته؛ ”وٽو کڻي هڪڙو، واٽ وڃائي سڀن جي.“
ڏکيا لفظ:
ٺڪر ڏيڻ معنى ڪلنڪ يا ٽِڪو ڏيڻ.
ڪُٻڌ معنى