48. ڀري ٻيڙيءَ ۾، واڻيو ڳؤرو.
ڪنھن تَڙَ تي ڪي مسافر پتڻ لنگهڻ لاءِ منتظر ويٺا هئا، جو ٻيڙي پرينءَ ڀر هئي. جڏهن ٻيڙي پراران آئي، تڏهن سڀئي پنھنجا ٽپڙ کڻي ٻيڙيءَ ۾ ڪاهي پيا. پاتڻيءَ چين ته؛ ”سڀئي ماڻھو هيڪاندا چاڙهي ڪين سگهندس، تنھن ڪري هڪڙو ٻه توهان مان لھي.“
ٻيا پتڻ لانگهائو سڀ مسلمان هئا، باقي هڪڙو واڻيو هو ۽ هن سان بوجو به ٻين کان گهڻو هو. تنھنڪري سڀني اچي مٿس زور رکيو ته؛ ”تون لھه.“
تنھن تي واڻيي ائين چيو.
جڏهن ڪنھن پاٿاريءَ مان ڪنھن کي ڪنھن سبب، اٿاري ڪڍندا آهن، تڏهن ائين چئبو آهي.، انھيءَ معنى سان ته؛ ”هن ڪھڙو بار ڏنو اٿوَ جو لوڌيوس ٿا.“