118. کلي ماريو کيکو، جنھنجو پورو ٿيو ليکو.
بنياد:
هڪڙيءَ مائيءَ پنھنجي مرد کي چيو ته؛ ”ٻه چوٿايون چانورن جون، بزار مان وٺي اچ ته کچڻي رڌيان.“
مرد دل ۾ چيو ته؛ ”بزار جو پنڌ، ٻن چوٿاين چانورن لاءِ ڪريان، تنھن کان ڇھه چوٿايون آڻي ٿو گهر وجهان ته ٻه ٽي ڏينھن بزار جي پنڌ کان ڇٽي پوندس.“ هن پوءِ ڇھه چوٿايون چانورن جون آڻي، زال کي ڏنيون.
ٻيو ڏينھن ٿيو ته زال وري چيس ته؛ ”ٻه چوٿايون چانورن جون وٺي اچ.“
مرد چيس ته؛ ”اڃا ڪالهه ڇھه چوٿايون آنديم!“
تنھن تي زال چيس ته؛ ”توهان آنديون ڇھه چوٿايون. ڇڙئي ڇنڊئي ٿيون پنج. هڪ ڏنيم ڏڌ تي، ٻه صبح ٻه سنجهه.“
هيءُ جواب ٻڌي، مرد کي کل اچي ويئي.
تنھن تي زال چيو ته؛ ”کلي ماريو کيکو، جنھن جو پورو ٿيو ليکو.“
ڪي وري چون ته زال چيس ته؛ ”کلي ماريو کڳو، جنھن کي ليکو دل سان لڳو.“
اهي ٻئي زنانا پھاڪا آهن. زالون تڏهن ڪم آڻينديون آهن، جڏهن ڪو مرد، حساب ۾ پھريائين منجهندو آهي ۽ پوءِ ڏسندو آهي ته؛ ليکو پورو ٺھڪي آيو.