18. اسان ڀانيو ھار، پر سڳو ئي سورن جو.
ھن پھاڪي جو بنياد، ليلا چنيسر جي قصي تي ٻڌل آھي ۽ ڀانئجي ٿو ته شاھ جي رسالي جي ھيٺين تڪ مان ٺاھيو اٿن.
”تو جو ڀانيو ھار، سو سورن جو سڳڙو.“
ليلا ھار وٺي ڪونروءَ کي چنيسر ڏنو ھو، پر چنيسر مرڳوئي کيس ڏھاڳ ڏيئي ڇڏيو. جنھنڪري جو ھار سورن جو سڳڙو ٿي لڳس.
ماءُ جنھن جو پٽ وري ايندو آھي سا به ائين چوندي آھي، جو ماءُ لاءِ پٽ گلي جو ھار آھي.