83. چت تي چوٽا ته مدعي رد.
بنياد:
هڪڙو بادشاهه ڪنھن شڪار جي پٺيان پوندي پنھنجي لشڪر کان ڇڄي وڃي ڪنھن گهاٽي جهنگ ۾ پيو، جتي اُڃ ڏاڍو هلاک ڪيس. هو پوءِ هڪ جهوپڙي ويجهي ڏسي، ان ۾گهڙي ويو. اتي هڪ فقير ويٺو هو، تنھن کي پاڻيءَ ڍڪ لاءِ سوال ڪيائين. فقير هن کي پاڻي پياريو ۽ پڇيائينس ته؛ ”ٻيو به ڪي کپيئي؟“
هن چيس ته؛ ”آءٌ بادشاهه آهيان، مونکي سائينءَ سڀڪي ڏنو آهي. باقي اها دعا ڪرينم ته منھنجا مدعي مات ٿين.“
فقير چيس ته؛ ”هن وقت تنھنجي گهوڙي ۽ تنھنجي بت تي جيڪو مال آهي سو لک ٻن جو ٿيندو ۽ تون تن تنھا جهنگ ۾ پيو ڦرين، جتي جيڪو دشمن نه هجيئي سو به جيڪر ڌن مال جي لالچ تي ڦري دشمن ٿي بيھي پوي. اها سڌ ڪئن ٿو ڪرين ته تنھنجا مدعي مات ٿين.“
بادشاهه پڇيس ته؛ ”پوءِ نيٺ ڪا واهه آهي به؟“
فقير تنھن تي اها پھاڪو چيس.
مراد ته چت تي چوتو چاڙهبو ته من جا وڪڙ ڍڪبا. پوءِ ويري به متر سمان پيا ڀانئبا. (مھراج جئه ڪرشن).
ڏکيا لفظ:
چوتو معنيٰ لانگوٽي.