130. مري نه ميھار، ته وڳ ولھو ئي نه ٿئي.
هي پھاڪو شاهه جي رسالي جي هيٺين بيت جي پھرين سِٽَ مان ٺاهيو ٿو ڏسجين.
مري تان م ميھار، وٿاڻ ولھو م ٿئي،
وڇن جي وڇار جو، ونگو ٿئي م وار،
ساھڙ مون سينگار، ماڻھن ليکي مھڻو.
هي پھاڪو هن معنى سان ڪم آڻبو آهي ته وڏا مائٽ، پنھنجي عقل سان گهر هلائين ٿا. انھن جي وئي کانپوءِ، گهر جو حال، ابتر ٿيو پوي.
ڀيٽيو: ڌڻيءَ ريءَ، ڌڻ سڃو.
ڏکيا لفظ:
ولھو معنى سڃو، سکڻو.