115. کاڻي کچڻي، اونڌا طباق.
بنياد:
هڪڙو مڙس بکائجي گهر آيو. ڏٺائين ته زال گهر ۾ ڪا نه آهي. کچڻيءَ جو ڪنو چلهه تي چڙھيل آھي. مٿس طباق اونڌو ٿيو رکيو آهي. طباق لاهي ڏٺائين ته؛ کچڻي کامي رهي هئي. ايتري ۾ جوڻس ٻاهران اچي پڇيس ته؛ ”ڪي کاڌءِ؟“
تنھنکي هي پھاڪو ٻُڌائي، چيائين ته؛ ”کايان ڪڄاڙو؟“
مطلب ته جا زال گهر جي ڪم ۾ گينوار رهندي، تنھنجي مڙس کي مھل تي ماني به نه ملندي. (گلشڪر)
وڌيڪ سمجهاڻي: جي کٽل هوندا آهن، تن لاءِ به چئبو آهي ته؛ ”هنن وٽ آهي ڇا؟ کاڻي کچڻي، اونڌا طباق.“