43. ٻاڻيءَ ٻاڻ سٽايو، باز به سٽون ڏي، صاحب سڀن جو هڪڙو، ڏسان ڪئن ڪري.
ھڪ شڪاريءَ ڪنھن پکيءَ جي مارڻ لاءِ، ڪمان ۾ تير وجهي اڇليو. مڄاڻ ڪنھن باز جي به انھيءَ ۾ اک هئي، تنھن به پکيءَ پٺيان سٽ ڏني. هڪ الله وارو هي رنگ ڏسي بيھي رهيو.
چي؛ ”شڪاريءَ جو ڪم، شڪار ڪرڻ تنھن کي به پکي کپي. هوڏانھن باز به بکيو ٿو ڏسجي، تنھن کي به پکي کپي. وري صاحب آهي ديال. مارڻ واري کان رکڻ وارو ويجهو. ويچاري پکيءَ جي پٺيان ٻٽيون آفتون پيئون آهن. ان جو به بچاءُ ٿيڻ کپي. ڌڻي مالڪ جھڙو ٻاڻيءَ جو، تھڙو باز جو، تھڙو ئي پکيءَ جو، هاڻ ڏسان ته هن ڳالهه ۾ ڇا ٿو ڪري.“
اهي ڳالھيون ڳڻي اهو پھاڪو ڏنائين.