40. بڇڙو ڪتو، ڌڻي پُڻائي.
ٻه ڄڻا واٽ وٺيو پئي ويا ته ڪنھن گهر مان هڪڙو ڪتو نڪري انھن کي ڏاڙهڻ ٿي آيو. تنھن تي انھن مان هڪڙي ڪتي کي ڀونڊو ڏيئي چيو ته؛ ”لعنت آهي، تنھنجي ڌاريندڙن کي.“ پوءِ ته لٺ ٿي مغز ۾ ٺڪاءُ ڪرايائينس.
سنگتيءَ چيس ته؛ ”هيءُ ڪتو ڏاڙهيندو ڪين. تنھنڪري ڌڪ نه هڻيس. اسانجي فلاڻي سنگتيءَ جو ڪتو آهي.“
هن پوءِ لٺ ڪري هيٺ ڪئي ۽ ڪتي کي چيائين ته؛ ”ڪتا تو نه منھن تنھنجي ڌڻيءَ منھن.“ يعني ته؛ ”توکي ڪو نه ٿو ڏسان پر تنھنجي ڌاريندڙ جي لحاظ ڪري تو کي لٺ نه ٿو هڻان.“
ڏسو ته ڪتو بڇڙو ٿي راهه ويندن کي ڏاڙهڻ ٿي ويو، تنھنڪري پنھنجي ڌاريندڙ کي پڻايائين. ساڳيءَ طرح جي اولاد بڇڙي هلت ٿو هلي ته پنھنجن مائٽن کي گلارو ٿو ڪري.
ڏکيا لفظ:
پڻائڻ معنى گاريون ڏيارڻ، بدنام ڪرڻ.