75. جھڙي ٻرڙي ڪئي ٻارن سان.
لائي لاباري جي مند هئي. ڳوٺ جا مرد زالون وڃڻا هئا ٻنين تي، پر ٻارن کي ڪن ڪاڏي؟ آخر ڪيائون ڇا جو ٻرڙي ذات جو هڪ ماڻھو، جو گهر ويٺو هو، تنھن کي پارت ڪيائون ته؛ ”ٻارن جي سنڀال ڪجانءِ.“
پوءِ پاڻ سويرو ويا لوب تي ۽ وڃي پنھنجي ڪم کي لڳا. ٻرڙي ٻارن جي سنڀال پئي ڪئي پر ڪو ڪٿان پيو ٻاڪاري ته ڪو ڪٿان. سو مڙس اهڙو اچي بر ٿيو جو سڀني ٻارن کي کڻي گنديءَ ۾ وڌائين ۽ مٿئون چاپڙ ڏيئي، ويو سندن مائٽن کي خبر ڏيڻ ته؛ ”مون کان ٻار سنڀاليا نٿا ٿين، آءٌ ته گنديءَ ۾ وجهي هليو آيو آهيان. اتي ٻار پيا رئنوَ ۽ دانھون ڪنوَ. اوهين وڃي ڪا پوئواري ڪريون.“
ٻرڙي جا ائين ٻارن سان ڪئي. (جوت اپريل ۱۹۱۰ع).
جملي ۾ هن طرح ڪم آڻبو؛ ”مون هن سان اهڙي جُٺ ڪئي، جھڙي ٻرڙي ڪئي ٻارن سان.“ يعني؛ ڏاڍي جُٺ ڪئيمانس.