65. پير کي ڪم، ٺڪاءَ سان.
هڪڙي ماڻھوءَ ڪنھن پير تي سکا ڪئي ته جي منھنجو فلاڻو ڪم راس ٿيندو ته آءٌ درگاهه تي اچي ناريل ڀڃندس. جڏهن مراد پوري ٿيس، تڏهن دل ۾ چوڻ لڳو ته؛ ”منھنجو ڪم ٿيو. پوءِ آءٌ جو وڃي ناريل تي پئسا خرچيان، تنھن کان پير جي درگاهه تي ڏوڏو وڃي ٿو ڀڃان، جو پير کي ڪم ٺڪاءَ سان. پوءِ ناريل نه ته ڏوڏو ئي سھي.“
مراد ته، تڪليفن ۾ گهڻي ئي باسون ٿيون باسجن ۽ ڌڻيءَ کي ياد ٿو ڪجي. پر ڪم لٿو ته نه اهي سکائون پوريون ڪرڻ ٿين ۽ نه ڌڻي ياد پوي.
هيءُ پھاڪو تڏهن ڪم آڻبو آهي، جڏهن ڪو ماڻھو ڪنھن ڪم جو الو ٻلو ڪري پورائي ڪندو آهي.