63. پيادن مان هسوار، هسوارن مان پيادا.
هڪڙو بادشاهه، گهوڙي تي سوار ٿي ڪيڏانھن ويو پئي ته هڪ عامل شخص گڏيس. تنھن کان پڇيائين ته؛ ”ڌڻيءَ جا کيل جو عجب چوندا آهن، سو ڪيئن؟“
درويش چيس ته؛ ”گهوڙي تان لھي هيٺ ٿي ته آءٌ توکي ٻڌايان.“
بادشاهه گهوڙي تان هيٺ لٿو ته درويش لانگ ورائي گهوڙي تي چڙهي ويٺو ۽ بادشاهه کي چيائين ته؛ ”ڌڻيءَ جا عجب کيل اجهو هئن آهن جو پيادن مان هسوار ۽ هسوارن مان پيادا ٿو ڪري.“
ڏکيا لفظ:
هسوار معنيٰ سوار.