لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

پھاڪن جي پيڙهه

پهاڪن کي لوڪ ادب ۾ تمام سُٺي اهميت حاصل آهي ۽ سنڌي پهاڪا ٻهراڙين جي ڪچهرين ۾ ورجايا ويندا آهن. هي پهاڪن جو ڪتاب ”پهاڪن جي پيڙھ” مسٽر ڀيرومل مهرچند آڏواڻيءَ جو لکيل آهي.
Title Cover of book پھاڪن جي پيڙهه

34. اها ڪڪڙ ئي مري ويئي، جا سونا آنا ڏيندي هئي.

بنياد:
اصل هيءُ پھاڪو انگريزيءَ مان ترجمو ٿيل آهي ۽ بنياد هن طرح اٿس:
ڪنھن ماڻھوءَ وٽ هڪ هنس پکي هو، جو ڏهاڙي هڪ سونو آنو ڏيندو هو. هڪڙي ڏينھن، هن شخص کي دل ۾ آيو ته؛ ”هيءُ پکي جو روز هڪڙو آنو ٿو ڏئي، تنھن کان هڪ ٻڪي سڀيئي آنا پيٽ مان ڪڍي وٺانس.“
هن پوءِ پکيءَ جو پيٽ چيري ڏٺو ته؛ ڪي ڪين هو.
هيءَ ڳالهه اهڙي پيئي لڳي جھڙي؛ ”اڌ کي ڇڏي سڄيءَ ڏي ڊوڙي، تنھن جو اڌ به وڃي.“
پر پھاڪو انھيءَ معنى سان ڪم آڻبو آهي ته؛ اڳيان چڱا ڏينھن لنگهي ويا، هينئر ڪٺن زمانو آهي.
ڀيٽيو:
1- اهي لالڻ ئي لڏي ويا.
2- اهي دفتر ئي ڪتا کڻي ويا.
3- اهي تنيا ئي مري ويا، جي گهٽا ڏيندا هئا.