”ها“ منجهان ”ڪين“ تو ڪري ڇڏيو.
عشق! لادين تو ڪري ڇڏيو.
روح جي تار کي ڇڏيئي ڇيڙي،
گيت! غمگين تو ڪري ڇڏيو.
پنهنجي نيڻن کان اڄ ڪري اوجهل،
مون کي نابين تو ڪري ڇَڏيو.
”عين“ ۽ ”قاف“ جي وچان آڻي،
عشق جو ”شين“ تو ڪري ڇڏيو.
زرد ”باغي“ هُيو زمانن کان،
پل ۾ رنگين تو ڪري ڇڏيو.