دوستي ذرڙيون لڳي اهڙي.
آرسي ڀرم جي ڀڳي اهڙي.
روز خود کي فريب ڏيان ٿو مان،
روز تون ٿي ڪرين ٺڳي اهڙي.
وقت! تون ئي ٻُڌا وڃان ڪاڏي؟
زندگي ٿي پئي چؤدڳي اهڙي.
سڀ اکيون تنهنجي ڪِريون قدمن ۾،
جهانجهه پيرن سندءِ وڳي اهڙي.
تون ئي تون آهين مان ڪٿي آهيان،
اڳ نه ڪنهن سان به دل لڳي اهڙي.
ڄڻ گهٽائون تو ويڙهيون انڊلٺ سان،
تنهنجي وارن ۾ آ سڳي اهڙي.