وقت کي تو اکين سان ڏني مات آ.
قيد تو اڄ ڪجل ۾ ڪئي رات آ.
ڳل تنهنجا حيا ۾ گُلابي ٿيا،
پيار جي هي ته پهرين ملاقات آ.
خواب ۾ ڀي لڪي ٿي اچي لوڪ کان،
هيءُ معصوم هُن جي ادا ڇا ته آ.
يا خُدا! جڳ تنهنجو آ سُندر سڄو،
ها مگر سنڌ ڌرتيءَ جي ٻي بات آ.
بي سبب دل جي ڌڙڪن نه وڌندي ميان!
منهنجي خيالن منجهان گُذرندي ڪا ته آ.
رات ٿئي ٿي جُهڪائين ٿي نظرون جڏهن،
جي کڻين ٿي نگاهون ته پِرڀات آ.
هونءَ ته آهي اکين جي ڪکائين جُهڳي،
ها مگر، اُن ۾ خوابن جي محلات آ.
ڏُک مون کي جيئڻ جو ٿا اُتساهه ڏين،
درد، منهنجي ڏهوڻي ڪئي ڏات آ.