ڇا چوان
ڪيئن مان توکي ڀريان،
مان ڪنارو ٿي ويو هان،
تون ڏسين بيٺو پريان.
فاصلن جون،
هي جو آهن ڇوليون،
حيرتن جي ڄڻ پکين جون،
تن مٿان هِن ٽوليون،
ڄڻ اُڏامي ٿيون ڏين سي
پَرَ پِکيڙي ڪي پروليون،
مان نٿو سمجهان،
ڳُجهارت ڳالهڙيون،
مان اياڻو،
ريت جي ڪڻ جيترو،
تون وڏو آن ايترو،
ڇا چوان مان ڪيترو؟
ڇا چوان مان ڪيترو؟