پتڻ تي پُور هوندو هو.
دريا ڀرپُور هوندو هو.
سنڌؤ جي ويڪري ڇاتي،
ڪنارو ڏُور هوندو هو.
پکين ٻوليو پئي ٻيلن ۾،
ڪنڌيءَ تي جُهور هوندو هو.
ڏنائين حوصلا هرپل،
توڙي جو چُور هوندو هو.
ٿڌيري ڇانوَ هو نِم جي،
وڻن جو ٻُور هوندو هو.
سُجاڳيءَ جي علامت هو،
وطن لئه نُور هوندو هو.
کنيائين تُهمتون سِر، تي،
ميان! منصُور هوندو هو.
مرڻ، جيئڻ آ، ڌرتيءَ سان،
سندس منشُور هوندو هو.