پنن جي آ، ڇڻ، ڇڻ.
مٿان مينهَن ڪڻ، ڪڻ.
ڪَتي واءُ چرخو،
گهٽائن جو آتڻ.
بڻيو قيد جيون،
پيا ڏک ڏانوڻ.
وَڳي درد ويڻا،
لڳا سور مهڪڻ.
ڪئي ڪوڪ ڪوئل،
ته سُڏڪي پيو سانوڻ.
پکي ڪنهن جنم هوس،
سُڃاڻي ٿو وڻ، وڻ.
ڪڏهن نيٺ ايندينءَ.
وجودن کي واسڻ.
هرڻ جي حياتي،
بَرن ۾ آ ڀٽڪڻ.
ڏٺيئن ڪين ”باغي“،
الا، تانگهه تڙپڻ.