ڇا چوان خواب هو يا حقيقت هئي.
ڇا به هو پر خدا جي غنيمت هئي.
اڄ به آهي حواسن تي ڇانيل اُها،
آسماني اکين واري صورت هئي.
خواب هُن جا نه ماڻي سگهيا ساڀيان،
جاڳ ۾ هُن جي ايڏي ته غربت هئي.
تنهن ڪري ٿيڙ کائيندا اُڏري ويا،
پوپٽن جي ڇُهڻ توکي نيت هئي.
سي مري ڀي امر ٿي ويا تاريخ ۾،
جن جي ڌرتيءَ سان عزت ۽ غيرت هئي.
مون کي ”سيد“ جي پيرن ۾ دفنائجو،
هي به ”باغي“ جي من جي وصيعت هئي.