سائو، سُرهو ”ڪاسبو“ ، مَٿس مورن، رنگ،
۽ ٻيو اُجرا ڪنگ، کيتن تي اُڏريا پئي.
***
ڀري پاڻي ڏول سان، گهڙا ڀريندي،
پَـڙا، لوڏيندي، ڏٺم ٿريءَ سونهن کي.
***
ڪارونجهر جي ڪامڻي، ننگر جيئن نهار،
جوڀن ڇاتيءَ مان ڪئي، سورج جيئن اُڀار،
اکڙين ۾ اسرار، سانوڻ جهڙي سونهن جا.
***
ڪارونجهر جي ڪُنڊ مان، ڪٿان مور رَڙيو،
منهنجو جيءُ جَڙيو، سانجهه، گهٽا گهنگهور سان.
***
چونئري مٿان چنڊُ، منڊيو ڪهڙيءَ ڪامڻي؟
جاڳي جوڀن جنڊُ، پيهين ڪنهن جو پريتڻو؟
***
”ڀوڏيسر“ جي جهُونڙي، مسجد تنها هئي،
سانجهه مَٿس سُرمئي، سُڏڪن جهڙي پئي لٿي.
***
ڪيڏي ويراني، مسجد مان گهُوريو پئي،
”ڀوڏيسر“ تي هئي ايئن، ڇانيل حيراني،
ٿاريلي ناني، ڪٿا ڄڻ ته ڏسي پئي.
***
”راڻاسر“ جو جَرُ، ڪرڻن سان جَرڪِي پيو،
جنهن ۾ ڏٺو پاڻ کي، ڀٽن کڻي ڪَرُ،
بادل بَرسا بَرُ، ٿر جا رنگ کِڙي پيا.
ڀوڏيسر، ٿر جي تاريخي جاءِ.