چاندنيءَ جي لباس ۾ ملبوس.
هوءَ چندن جي واس ۾ ملبوس.
تو فنا ۾ بقا ڪئي آباد،
روح جو راز، ماس ۾ ملبوس.
ٿي ويو آ جلاوطن احساس،
ديس منهنجو قياس ۾ ملبوس.
مُنصفو! غور سان ڏِسو هي ڏيک،
ٿيو مسيحا، ٽياس ۾ ملبوس.
ڏينهَن، چادر جيان ڍَڪي آ رات،
سڀ ستارا اُماس ۾ ملبوس.
دانهن ٻيڙيءَ جي ٿي ويو درياهه،
وَنجهه آهن، پياس ۾ ملبوس.
ٽهڪَ، هڪڙي ۾ لُڙڪ آهن کوڙ،
هر خوشي آهي ياس ۾ ملبوس.
آرزوءَ جا ڪَٽي پيو بنواس،
آدمي سارو آس ۾ ملبوس.