ڪنهن ٻوڙان ٻوڙَ وانگي آ
هي غَم گجگوڙَ وانگي آ
اوهان ناهيو حياتي پوءِ
ڌُڌُڙ ۾ ڊوڙَ وانگي آ
مُحبتَ، آرسي ۽ شَڪُ !
اُنهيءَ ۾ جوڙَ وانگي آ
اسان جي دِل، صفا سوگهي
پرين پنجوڙَ وانگي آ
پُڇين ٿو: ” موتُ ڇا آهي ؟“
وِڇوڙي ـ موڙَ وانگي آ
هُو ساگَر ۽ اسانجي سِڪَ
سنڌؤَ جي ڇوڙَ وانگي آ
مِلڻُ هُن جو، کِلڻُ هُن جو
غَمن جي ٽوڙَ وانگي آ