لياري
ڪانهي ڪنهن به ٿَڃُ ۾، اهڙو ڪو لاچار،
ڪينَ ڄڻي ڪا ماءُ ٿي، ڪو ڏوهاري ٻار،
ڇا لئه پوءِ هٿيار، مُـــــرڪ کَســــــنِ هــر ماءُ کان ؟
گُـــلَ ٽِڙڻَ جي مُند ۾، گوليون چوڌاري،
رَتوهاڻي ٿي وئي، ڌرتي هيءَ ساري،
ساري لياري، ڏوهي آهي ڇا ڀلا ؟
تون جو پوکين ٿو پيو، نفرتَ جو هي ٻِجُ،
ڪيئن هتان ڪو سِجُ، پيارُ کڻي پوءِ اُڀرندو ؟
راتيون توڻي جي لَهن، تُنهنجي جيونَ تي،
پُٺِ نه ڏجان پوءِ ڀي، پنهنجي ڌرتيءَ کي،
ماريو ويندين جي، انتُ نه سو سوراجَ جو.
هڪڙيءَ وڏي ويڙههِ جي، آهي تياري،
لالا ! ليـــــاري، نيٺ مياڻي بڻجندي !
لشڪرَ اچڻا وڃڻا، رهندي لياري،
هر شيءِ تي ڀاري، سچُ رهيو ۽ حوصلو !