خوابَ، خُمار نٿو گُهرجي
ڪنهن کي پيارُ، نٿو گُهرجي ؟
وڌندو ويندو، دِل جي گهرَ ۾
ننڍڙو ڏارُ نٿو گُهرجي
هڪڙو تون ئي منهنجو ٿي وَڃُ !
سڀ سنسار، نٿو گُهرجي
ڏيڻو ٿي جي، ساٿُ ڏي باقي
هي سهڪار، نٿو گُهرجي
اهڙي ڪهڙي دِل آ، جنهن کي
ڪو دلدار، نٿو گُهرجي !
هُن کي ڀي واپاري گُهرجن
ڪو فنڪار، نَٿو گُهرجي
پيٽَ بُکئي ماڻهؤ کي ميلو
۽ ملهار، نٿو گُهرجي
پٿر آ، گُلَ، سازَ ۽ جنهن کي
گهرَ ۾ ٻار، نٿو گُهرجي