فرضُ پنهنجو ادا ڪندو ٿو رهي
دوستُ آهي دغا ڪندو ٿو رهي
تُهمتون هُن ڇڏيون وِرهائي سڀ
نيڪ آهي، سخا ڪندو ٿو رهي
اَکِ اُماڙي، زِبانَ خنجر جيان
سونهن کي به سزا ڪندو ٿو رهي
زندگي چار ڏينهنَ، مگر انسان
روزُ ڪيڏا خفا ڪندو ٿو رهي !
هُو خدا ناهي، پر اُنهيءَ وانگي
اَڻ گُهري ئي، عطا ڪندو ٿو رهي
روزُ سوچي، لِکي ۽ ڳالهائي
هُو خطا تي، خطا ڪندو ٿو رهي
لوڪُ پٿر، وري وري ٿو وَسي
هُو دُعا آ، دُعا ڪندو ٿو رهي
دادُ ملندو يا دَربَدر ٿيندو ؟
ڪجهه نه سوچي، وَفا ڪندو ٿو رهي
ماٺِ جي شهرَ ۾ اَڃا تائين
ڪو مسافر صدا ڪندو ٿو رهي