ايئن کڻي جو موتَ ڏي سُرندو رهيو
زندگيءَ کان حوصلو گُهرندو رهيو
سڀ نشانيون ٿيون نظرَ کان ڌارَ پر
نانءُ هڪڙو هانءَ ۾ هُرندو رهيو
ڪنهن سُريلي گيتَ جيان، دِل جي ڪَنيٖن
روزُ هڪڙو دردُ پيو ٻُرندو رهيو
سارَ هئي، سپنو هيو يا سُور ڪو ؟
زخمَ وانگي جو سدا ڪُرندو رهيو
تيز ڄڻ برساتِ جيان، هوءَ ڇوڪري
هيءُ، ڪچِي ديوارَ جيان ڀُرندو رهيو
جڳُ واپاري هيو ۽ پيارَ لئه !
وقتُ تارازي هيو، تُرندو رهيو
سگههَ وارا ڏينهن وِسريا ڪين پئي
جِيءَ ۾ ڪو جُهونڙو جُهرندو رهيو