ماڻهو اڳيان، پويان پاڇا ڊوڙن ٿا
نَظرن ڏي هر روز تماشا ڊوڙن ٿا
سچَ، اُصول ۽ احساسن کي دفنائي
رستن تي بس زندهه لاشا ڊوڙن ٿا
ڪيئن ڪري سگهندا، منزل کي پنهنجو هُو ؟
خيالَ اُهي جي چارَئي پاسا ڊوڙن ٿا
ٻارَ ڇا ڄاڻِن، جيونُ ڪهڙي ويڌن آ
جنهن جي پويان اَمان، بابا ڊوڙن ٿا
هر شيءِ هُن کان ڪيڏو ڏُور هلي وئي آ
دِل پاسي بس يارَ !، دِلاسا ڊوڙن ٿا
سالن کانپوءِ توسان گڏجڻ ٿيو آهي
چَپڙن ڏي ڄڻ هو جمالا ڊوڙن ٿا