عُنوان بنان
مان جنهن سان ٿو پيارُ ڪيان سا
واءُ جيان آهي !
چاهيون ڀي جي، پوءِ ڀي
جنهن کي ڪين ڏِسي ٿو سگهجي
هٿُ وڌائي
پوپٽَ وانگي پڪڙي مُور نه سگهجي
مان جنهن سان ٿو پيارُ ڪيان سا
واءُ جيان آهي
جيڪا تيز گُهلي ۽
دل جو دَرُ کڙڪائي ٿي
۽ دل جي گهر ۾ رهندڙ ٿي
جذبن کي جاڳائي
پلَ لئه ٿڌڙا، مٺڙا ڪي
اَحساسَ پئي ڦهلائي
۽ ٻي پل هلي وڃي ٿي
ٻيو ڪو شَهرُ وسائي
هڪڙي پل گڏُ آهي مون سان
ٻئي پل مون سان ناهي
مان جنهن سان ٿو پيارُ ڪيان سا
واءُ جيان آهي !
ڪين ڏسي ٿو سگهجي، جنهن کي
بس محسوس ڪجي ٿو !
5-4-1978