جي تُنهنجي پيارَ جو پاڇو انهيءَ تي ناهي ني !
هي زندگي ته رُڳو رُڃَ، رُڃَ آهي ني !
پري جو آهيون ته ڄڻ، دردَ جي سفرَ ۾ هئون
ٻنهي کي وقتُ پيو ڳاههَ وانگي ڳاهي ني !
سڄي حياتي جنين راتِ ۾ گُذاري آ
ڪڏهن ته ڪوئي، اُنهن تي به ڏينهُن لاهي ني !
وِصالُ پنهنجو مُقدر به ٿي سگهي ٿو پر
سوالُ آهي اهو، هوءَ ڀي ته چاهي ني !
اسان ته پنهنجي ئي سوچُن کان هارَ کاڌي آ
اسان کي پنهنجا، ڇڏيندا ڪي خوابَ ڊاهي ني !
رُڳو ٿي ڌُوڙِ رهي، زَخم زَخم پيرنِ تي
جڏهن به حِرصُ ڪوئي، ڊوڙَ ۾ ٿو لاهي ني !