مون سڄڻَ ! تو سان هر ڳالههِ آهي سَلِي
تون سدائين ويو آهين، مون کان اَلِي
ڪُجهه ته ساجُهرِ ڀرو شهرَ مان موٽجانءِ
تو سواءِ پُل نه پيارا ! رهي دلِ پَلِي
رات هتڙي رَهڻ جو بهانو مِلئي
ڳوٺَ جي آخري بَسِ وَڃئي جي هَلِي
اَڄُ ماني مِٺا ! ڍوءُ ڪري کائجانءِ
پيارَ مان تولئهِ پيارا ! پَٽي مون پَلِي
ڳالهه پنهنجن پراوَن کي چَئبِي کَري
ڪو جي ڪاوڙِ ڪري ٿو، ڪَري پيو ڀَلِي
26-6-1976