تون جو هر وقت ئي جَل ٿَل آهين
ڪهڙي اَحساسَ جو کاڌل آهين ؟
ڪنهن سان ڪنهن لاِ وڙهين ؟، سوچِ ته ڪجهه
بس ائين ميلَ ۾ لاٿل آهين !
دِل جي ڌرتي رهي اُڃي پوءِ تون !
ميگهه ڇا جو، ڪهڙو بادل آهين ؟
سونِهَن، سچَ، سنڌُ کان تون اَڻواقف
پاڻَ ئي پاڻَ ۾ ڦاٿَل آهين !
ايئن اُجڙيل لڳين ٿو تون جيونَ !
ڄڻ ته سرطانَ ۾ ورتل آهين !
تُنهنجو ناهيان، تون ائين سوچين ٿو !؟
شابَسون ٿي پرين ! پاڳَل آهين ؟