ٿا معصوم بي مُوت ماري ڇڏيو
اوهان جي ٿا، مُرڪي نِهاري ڇڏيو
اوهان جي رُسي ويا اَسان جو ڇا ٿيندو ؟
انهن ڳڻتين آهي ڳاري ڇڏيو
اسان سان ڪري بيوفائيءَ جون ڳالهيون
سُتل سُور ساجنَ اُٿاري ڇڏيو
اسين بي يارو مددگار آهيون
خُدارا نه مؤجو ! ڪِناري ڇڏيو
هِتي ڪوئي ڪنهن جو نه آهي نه ٿيندو
آ سنسار مون کي سيکاري ڇَڏيو
اسين آهيون تنها، احساس ٿيو
جڏهن آهي پنهنجن ڌِڪاري ڇَڏيو
نه ها جن پيارن کي گُـــلَ به پسندِ
انهن وقتُ خارن سان گهاري ڇڏيو
27-03-1975