پيارَ پريتِ جا ڪي پُوڄاري
ڪِن کي گُهرجي مايا مَٽُ
ڪوڙيون رَسمون، ڪوڙي نگري
سَچَ کي سَڀڪو سَمجهي زَٽُ
ڄِڀَ تي تالو سوچَ تي پَهرا
کَري چَوي جو، سَڏجي ڄَٽُ
ماڪَ جيان معصوم ڪي ماڻهو
ڪِنِ جي مَنَ تي ڪارِي ڪَٽُ
پاڻ ٻئي ڪو ڌارَ ته ناهيُون
مون هارايو تُون ئي کَٽُ
ڪنهن جي نيڻَن ــ نيزن کان
روزُ نَئون ٿا کائون ڦَٽُ
محبت جا ويا محَل ڊَهي
اَکڙين آڏو آ رِڻ پَٽُ
ڪَنڊا ڪُجهه اهڙا ته وَڻي ويا
گُـلَ نه ڀانيان تن جو مَٽُ
2-3-1975