دردَنِ ڇڏيا داڳَ
ديواننِ جي دل تي !
ڏِسون سَپنا سونهَن جا
سُتي توڙي جاڳَ
ديواننِ جي دل تي !
پرچائي پوءِ موٽندا
رُسي ويلَ کي راڳَ
ديواننِ جي دل تي !
پاڻ ئي آهيون پيچرا
پاڻ ئي آهيون ماڳَ
ديواننِ جي دل تي !
وري ٿي ٻُڌجي ”ڌاڙِ، ڌاڙِ !!“
وقتَ ورائي واڳَ
ديواننِ جي دل تي !
ڪُوڙنِ پَٿريا ڪيترا
آهن اَڄُ کِٽراڳ
ديواننِ جي دل تي !
18-9-1979