مون کان ڏُور نه گهاري سگهندين
مون کي ڪينَ وِساري سگهندين
منهنجي ياد ڌڪاري دل مان، پاڻَ کي پيارا ! دوکو ڏئين ٿو
”آءٌ ته تُنهنجو ڪُجھه ڀي ناهيان“: ڪيڏو سَڀَ کي ڪوڙُ چئين ٿو
ڪيڏو چاهين مون لئه پوءِ ڀي
ڪِرڀَ نه دل ۾ ڌاري سگهندين
مون کان ڏُور ِ نه گهاري سگهندين
مون کي ڪينَ وِساري سگهندين
پَنهنجي غلطيءَ تي پَڇتائي، لِڪي لِڪي پيو روئيندين تون !
پنهنجي پيارَ جون ڳالهيون ساري، مَنُ پَنهنجو پيو لوئيندين تون !
پنهنجي سَچائيءَ جي پوءِ پيارا !
پَڪَ نه ڪنهن کي ڏياري سگهندين
مون کان ڏُور ِ نه گهاري سگهندين
مون کي ڪين وِساري سگهندين
25-5-1976