اڳتي اڳتي يارَ ! ڏِسڻ ئي بهتر آ
هُن سوچيو: ” هُن پارِ وڃڻ ئي بهتر آ “
هونئن ته ايئن بي نانءِ رهي ڀي، جِي سگهبو
جيونَ کي پر نانءُ ڏيڻ ئي بهتر آ
واههَ ڪِناري بيٺل، هڪڙي وَڻَ سوچيو:
”بيهڻ کان سؤ وار، وَهڻ ئي بهتر آ“
آوازن سان ئي جيونَ کي معنائون !
ڪيئن سوچيو تو !، ماٺِ رهڻ ئي بهتر آ ؟
سُهڻي سنڌڙي، يا هُن جا سُندر سپنا
سونهن جو هرڪو روپُ سڄڻَ ! ئي بهتر آ
ڪنهن چهري تي، ڪارا لِيڪا پائِڻ کان
سمجهان ٿو ته، بُرش ڀڃڻ ئي بهتر آ
ڄاڻان ٿو هڪ زَهرَ پُڙي آ، ساڻُ مگر
هُن کي پنهنجو دوستُ چوڻ ئي بهتر آ