بي خواب نيڻَ
اُنهيءَ وقت جڏهن يادِ تُنهنجي آئي هئي
اُنهيءَ وقت اسان زندگيءَ کي ياد ڪيو
اُنهيءَ وقت اسان زندگي وِساري ڇڏي !
اُنهيءَ ويلَ جڏهن ڪنهن پُڇيو هيو تُنهنجو
اُنهيءَ ويل اسان لُڙڪ لُڙڪ ٿي وياسي
اُنهيءَ ويل اسان هر خوشي سُمهاري ڇڏي !
اُنهيءَ خوابَ، ڏِٺو جاڳندي اسان جيڪو
اُنهيءَ خواب ڪيو بي خواب نيڻن کي
اُنهيءَ خواب ته ڄڻ ننڊَ ئي ٻُهاري ڇڏي !
اُنهيءَ رات جڏهن چنڊُ قيد هو ڪاٿي
اُنهيءَ راتِ اسان دِل کي ديپَ جيان ٻاريو
اُنهيءَ راتِ اسان راتِ ئي بيهاري ڇڏي !