سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”ميلي جي تنهائي“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب اسان جي دور جي خوبصورت شاعر اياز گُل جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. نصير مرزا لکي ٿو:
”اياز گــل ايڏو سُٺو شاعر ڇو آهي ۽ ايڏو منفرد ڪيئن آهي؟ ۽ ان کي پڙهڻ سان حسد بدران خوشي ڇوٿي ٿئي. ۽ اهي سوال ڪيئي سال اڳ، جڏهن مون ۽ طارق عالم لکڻ شروع ڪيو هو، علامه آءِ. آءِ. قاضيءَ جي مزار وٽ هڪ ٻئي کان اسان پُڇيا هئا. ۽ پوءِ ٻيئي انهيءَ راءِ جا ٿيا هئا سين ته، ڳُوڙهي سوچَ ۽ جديد کان جديد تر خيالَ کي پڪ سان ته simplicity سان پيش ڪرڻ جي هُنر اچي وڃڻ سبب ئي، هُن جي غزل ۾ اهڙي ڪشش پيدا ٿي پئي آهي.
اياز گُــل سنڌي ٻوليءَ جو اُهو ڀاڳَ وارو شاعر آهي جنهن پنهنجي منفرد ۽ مَن کي ڇُهندڙَ شاعريءَ وسيلي نه صرف عامَ جي دلين ۾ جايون جوڙيون آهن، پر اَدب ۽ خاص ڪري شاعريءَ جي سنجيده پارکُن وٽان به مانُ ۽ مڃتا حاصل ڪئي آهي. پنهنجي الڳ ٿلڳ لهجي سبب، اياز گُــل سنڌي شاعريءَ جي آسمانَ تي چنڊَ جيان چمڪندي نظر پئي آيو آهي.
هي ڪتاب پوپٽ پبلشنگ هائوس، خيرپور پاران 2012ع ۾ ڇپايو ويو. ٿورائتا آهيون پوپٽ پبلشنگ، هائوس جي سرواڻ قربان منگيءَ جا جنهن ڪتاب جي ڪمپوز ڪاپي موڪلي.
محمد سليمان وساڻ
مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com
ڪتاب جو مطالعو ڪريو
حق ۽ واسطا ناموَر اياز گُل وٽ محفوظ
2m 10s
ڀلي ته راههَ جا ڪنڊا کڻي گُلاب نه ڪر
2m 10s
اُجاڙ گهرَ جي ڪَٻٽَ جو، ڪتابُ ٿي ويندين
2m 10s
هزارين گهرَ جو اُجاڙي ٿي خودڪشي اَڄڪلهه
2m 10s
رُڳو ٿي روههَ رُلائي، اکين جي دَربَدري !
2m 10s
اڳتي اڳتي يارَ ! ڏِسڻ ئي بهتر آ
2m 10s
هي چنڊُ ٿِڙندو پيو، هوشَ ۾ ئي ايندو نه !
2m 10s
اڳيان تُنهنجو دَرُ ئي نه آيو هيو
2m 10s
ذهنَ تي اَڄ به ائين، نانءُ ڪو تَري ٿو پيو
2m 10s
زندگي ايئن واربي ناهي ڪڏهن
2m 10s
هوءَ ته محلين وڃي سُکِي ٿيندي
2m 10s
اَنڌيري راههَ کڻي زندگي رهي آهي
2m 10s
تون هُجين ڀل چينَ ۾، جاپانَ ۾
2m 10s
ساٿُ تُنهنجو ڇڏي ڀڳو ناهي
2m 10s
ٿوريءَ دير ۾ ڏِسجو، مون سان ڪيڏا ويلَ ڪندي !
2m 10s
پـيارَ جــو راڳُ ته ڇيڙيئه سُهڻا !
2m 10s
اوهان کان پري ڀي نِهاري سگهان ٿو !
2m 10s
پيارَ بنا هي شاعرَ سارا ڪيئن ڪندا ؟
2m 10s
مُنهنجو نالو ئي سَکي ! ، وِسري ويئه
2m 10s
دِل ۾ اُڌما، صدما، معنيٰ رکندا هِن
2m 10s
هي جيئڻَ لاءِ سڀ جَتن پنهنجا
2m 10s
ڇاهي يارَ ! جُدائي، توکي ڇا معلوم ؟
2m 10s
فرضُ پنهنجو ادا ڪندو ٿو رهي
2m 10s
توکان وِڇڙي زندگي ٻيو ڇا ڪندي ؟
2m 10s
ايئن کڻي جو موتَ ڏي سُرندو رهيو
2m 10s
ڪنهن ڏِنا هي گهاوَ ؟، ليکا بعد جا
2m 10s
سڄڻُ گُهرنديون رهيون اڄُ ڀي
2m 10s
پاڻَ کي ان رِيت مارڻُ ٺيڪ آ ؟
2m 10s
نئون نئون ڪجهه نئون ڪرڻَ تي دِل چاهي
2m 10s
سڄو ڏِهاڙو ئي پيارا !، بَڻي بَڻي ٿَڪبين !
2m 10s
ماڻهو اڳيان، پويان پاڇا ڊوڙن ٿا
2m 10s
ڌُوڙِ وڏڙن جو نيڪ نام نه ڪر
2m 10s
اَسان جي ڏاتِ کي، جنهن جاءِ ماتِ ٿي ڏِسجي
2m 10s
جي تُنهنجي پيارَ جو پاڇو انهيءَ تي ناهي ني !
2m 10s
تو جي آهين ته ڄڻ سحرَ وانگي
2m 10s
هُو ائين هو دارَ سان ٻَکجِي ويو
2m 10s
راتِ موٽي ته کڻي آئي، اَنڌيرا دِل ۾
2m 10s
دلبرَ کان دِل ڌارَ هئي ڪا
2m 10s
چنڊَ وانگي راتِ ۾ رهجي وئي
2m 10s
اَلائي ڇا ڇا وِڃائي، وِساري پُهتاسي
2m 10s
پيارُ به هُن پئي ڪيو ڪم ڪار جيان
2m 10s
تو وِساريو نه، پنهنجو ناتو آ
2m 10s
هُنَ کان مُنهنجو پيارُ، مُنهنجي دوستي وِسري وَئي
2m 10s
خانِ خانيءَ جي سفَر تي ٿا هلون
2m 10s
پاڻَ سان ڀي دَغا هلي ٿي پئي !
2m 10s
ماڻهو جيڪي قرارُ چاهِن ٿا
2m 10s
ايترا هُنَ سان اگر ليکا ڪندين !
2m 10s
دِل تان گُذري وئي ڪٽارَ هئي
2m 10s
ايڏي ڇوٿي ٿئين، اوپري اوپري !
2m 10s
چئو پرينءَ کي اچي ۽ وَرائي ننڊَ کي آڻي
2m 10s
تون جو هر وقت ئي جَل ٿَل آهين
2m 10s
مون سڄڻَ ! تو سان هر ڳالههِ آهي سَلِي
2m 10s
اسان ڀي اوهانجو ڏِٺو پيارُ پيارا !
2m 10s
سوچَ !، لوچَ ۽ پِيڙا مان ٿا، جوڙيون جڳمڳ راڳُ
2m 10s
ڪَرڪي واتِ وَرڻَ جون وايون
2m 10s
پيارَ پَکيئڙو گهرَ گهرَ رُليو
2m 10s
تُنهنجي ڳَلن تان ڳوڙها ڳَڙندا
2m 10s
پيار ڏني آ پِيڙا سائين ! سُونهنَ ڏنو سوداءُ
2m 10s
هڪڙي پل جي جُدائي نه تون سَهي سگهندين
2m 10s
ٿا معصوم بي مُوت ماري ڇڏيو
2m 10s
هيڪَل وياڪُل جيءُ جُهري ٿو
2m 10s
پيارَ پريتِ جا ڪي پُوڄاري
2m 10s
جاني ! جيوَنُ آهي اَسان جو
2m 10s
نارِ نَشيلي نينهُن نِماڻو
2m 10s
پيارَ جو اَنتُ اَچي ويو آخر
2m 10s
تنهن ٺُڪرايا، جنهن سان لاتا
2m 10s
پنهنجي ڪائي به ڪم نه آئي آ
2m 10s
گُــلَ !، ڇو سوگوار ٿي ويو آن
2m 10s
آرزوئون هيون، دل جا ها فيصلا
2m 10s
تو سواءِ عيدَ جو ڏِهاڙو آ
2m 10s
الائي ڇو ٿا، تلاشيون گَھرن ۾ رشتن کي ؟
2m 10s
ڪَرڻ تي آئي ته، ڪيڏا وئي ڪمالَ ڪندي
2m 10s
ڪي گهڙيون ماٺارَ ئي ماٺارَ هئي
2m 10s
ڪرڻ کان ائين به ڪري ٿا سگهون
2m 10s
جنهن به چهري تي نظرَ پئي آهي
2m 10s
سڀيئي لوڙهي ويو خوابَ پاڻي!
2m 10s
ڏُکن جي وَڻن مان ڇَڻِي عيدَ آئي
2m 10s
مؤلا ! ٰ پنهنجا پاڻَ سنڀال....
2m 10s
بيٺل پاڻي ٿو ڪري، جيئن دُٻـــٖي ۾ ڌَپَ،
2m 10s
واءُ وِساريو آ گُهلڻ ؟، ڀلا چنڊَ کِڙڻ ؟
2m 10s
هُن چيو هو، اوچتو هٿُ ڇڏائيندي،
2m 10s
خطَ کڻي آيا سندءِ، هَٿِڙن جي سُرهاڻ،
2m 10s
ٿوريءَ ٿوريءَ ڳالهه تي هاڻي، هُو ٿو ايئن نِهاري
2m 10s
پيارا پيارا پَــرَ ڦَهلائي
2m 10s
مون کان ڏُور نه گهاري سگهندين
2m 10s
دردَ جو شهرُ ٿو ڏِسڻ ۾ اَچي
2m 10s
اوندهه ۾ واجھائيندو رهه، کولي پنهنجا نيڻَ
2m 10s
جڏهن سَچَ تي ڪُوڙَ پَهرا لڳايا
2m 10s
آءٌ تنها ۽ اڪيلو ئي گُذاري ويندُس
2m 10s
اوهان جي ايندؤ ته سُرهاڻِ ٿيندي محفل ۾
2m 10s
اياز گُلَ جا ڇپيل شعري مجموعا
2m 10s
ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا
ھيستائين ڪابہ ريٽنگ ناھي مِلي
ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.