بيٺل پاڻي ٿو ڪري، جيئن دُٻـــٖي ۾ ڌَپَ،
ڏاها ! ايئن ڏاهپَ، عشقَ بِنا آزارُ ٿئي !
سُهڻي بيشڪ آ مَسيتِ، سُهڻو هي مَندر،
ماڻهوءَ جو اَندر، سُهڻو پر ٿيندو ڪڏهن ؟
ڪيڏا دوکا، وَحشتون، ڪُوڙيون ڪَٿائون،
ها پوءِ ڀي آئون، سونُ ٿو سمجھان زندگي !
ڪيڏيون *”پهريون“ آئيون، رهيا ساڳيا سُورَ،
اَجھو، لَٽو، مزدورَ، ڪڏهن گڏيا نه پاڻَ ۾ !
دلبرَ ! ڇا لئه ديسَ ۾، ايڏي چُپ چپات ؟
هيڏو اُجرو ڏينهن ڀي، ڀاسي ڪاري رات،
ماڻهن کان پِرڀات، وِسري ڄڻ آهي وئي !
* ”پهريون“ ـــ پهرين مئي، مزدورن جو عالمي ڏينهن