مِلندي نه ڪڏهن مِٽي
سنڌُ جو نه وري پاڻي
تنويرَ ! تو سوچيو هو ؟
هڪ ڏينهن، ائين ٿيندو !
هي صُبح ئي سومهاڻي
تنويرَ ! تو سوچيو هو ؟
سڀُ راڄُ ويو ڪاڏي ؟
حيرانُ سندءِ راڻي
تنويرَ ! تو سوچيو هو ؟
گُلڙا هئا جنهن گَهر ۾
هُٻڪارَ نه تنهن ماڻِي
تنويرَ ! تو سوچيو هو ؟
سڀ سُکَ وَهِي ويئڙا
هيءَ عُمر هئي ڇاڻِي
تنويرَ ! تو سوچيو هو ؟
سڀ خوابَ نه خَنجر ۽
سڀ خوابَ نه ڳُڙ ـــ ڌاڻي
تنويرَ ! تو سوچيو هو ؟
ڏَهه سالَ ويا گُذري
اَک جو نه سُڪو پاڻي
تنويرَ ! تو سوچيو هو ؟
( نامياري شاعر ۽ دانشور سائين تنوير عباسيءَ جي ڏهين ورسي ــ 25 نِومبر 2009ع تي کيس ساريندي لکيل. )