نئون نئون ڪجهه نئون ڪرڻَ تي دِل چاهي
پاڻيءَ تي ٿي پير ڌَرڻَ تي دِل چاهي
گُم سُم، گُم سُم ويٺو هُجِجي ڪمري ۾
ٿَڌا ٿَڌا ٿي ساههَ ڀرَڻ تي دِل چاهي
توسان گڏجڻ موتُ ئي آهي ڄڻ هاڻي
۽ پنهنجي ٿي، روزُ مرڻَ تي دِل چاهي
ديپَ جيان ٿي، يا ڪنهن ٻَرندڙَ ڪاٺيءَ جيان
پنهنجي هر پل يارَ !، ٻَرڻَ تي دِل چاهي
سوچي سمجهي، جيڪي ڪُجهه ڇڏي اَچجي
ڪيئن اُنهيءَ ڏي پوءِ وَرڻَ تي دِل چاهي ؟
ماڻهو سمجهيو ويندو، آخر ماڻهوءَ کي !
اکڙِين ۾ ٿي خوابَ ڀَرڻَ تي دِل چاهي