ايئن پاڻَ زماني ۾
ڄڻ بنديخاني ۾
پنهنجو به ته حصو آ
هِن سونهَن ــ خزاني ۾
تُنهنجي وئي هوندو هان
ڄڻ مان، ويراني ۾
ڪيڏو وئين ماهرُ ٿي
تون يارَ !، بهاني ۾
هڪ دردَ جو رشتو آ
ڏاٽٖي ۽ پانٖي ۾
ڪجهه ٽهڪَ، گهڻا ڳوڙها
جيونَ جي فَساني ۾
بس يادِ ڏئي ويو آ
هڪ شخص بَياني ۾
28-10-1990