آرزوئون هيون، دل جا ها فيصلا
پيارَ جا ڪي هلي پيا نوان سِلسلا
ڏينهنَ کان راتِ تائينءَ جي سفر ۾
دِل تي آيا ويا ڪيترا زِلزلا
يادِ ڀي ساڻُ تُنهنجي نه آهي پرين !
هاڻي گهاريون پيا هيکلا هيکلا
هو ڀي ٽُڪرا ٿيو، مان ڀي وِکري ويس
جڳَ وارن جا مضبوط ها فيصلا
ريتون رسمون هيون، اوچ ۽ نيچ هئي
وچ ۾ ڪيترا ته هئا فاصِلا
گُــلَ ـ ڳَلَ، چنڊَ ـ چهرا ۽ ساگرَ ـ اکيون
جاڳي پيا جيئڻ لئه ڪي وري حوصلا
14-7-1980