ڳِٽن جي ڳهر…
ڳِٽن جي ڳهر ٿي وياسين
رولاڪين جون رُتون ڇاڻي
اُٿي ڪا سحر ٿي وياسين
ڳِٽن جي ڳهر ٿي وياسين.
گليون گهونگهٽ هليون کولي
ڇڏيا خود ۾ تو ڪئين رولي
اُڃي احساس جي اڻکُٽ
اسان ڀي لهر ٿي وياسين
ڳِٽن جي ڳهر ٿي وياسين.
اسانکي ڳوٺ ڳوليو پئي
هينئين کي تو ته روليو پئي
هُئاسين هيڪلا ليڪن
ملي ٻئي شهر ٿي وياسين
ڳِٽن جي ڳهر ٿي وياسين.
تڪيان مان تاڙ جھڙي تون
لڱن ۾ لاڙ جھڙي تون
چُرن ٿيون چاهتون تو ۾
پريتون پهر ٿي وياسين
ڳِٽن جي ڳهر ٿي وياسين.
ندين مون ڏي نهاريو پئي
صدين سُڏڪي پُڪاريو پئي
سڄي تاريخ هُئي زخمي
نهاري نهر ٿي وياسين
ڳِٽن جي ڳهر ٿي وياسين...!
†